قصه آدمها

شاید ماهی یعنی تنهایی ، یعنی تنهایی سیــاه و وحشتنــــاک

اما در همین تنهاییست که یونـــس دوباره یاد تو می افتد و دوباره

به نور و ساحل و روشنایی می رسد ، اگر یونس به اشتباهـــش

 پی نمی برد. اگر عذرخواهی نمی کرد و تـــو او را نمی بخشیدی

باید تا ابد در شکم ماهی می ماند. قصــه یونس، قصه آدمهاست. 

شاید خیلی از آدمها تا ابد در شکم ماهی می مانند و هیچ وقت

هم نمی فهمند که دارند در شکم سیاه یک ماهی ، تــه تـــه یک

اقیانوس تاریک زندگی می کنند.

 خدایا...  

خدایا مواظبم باش و نگذار چشمهایم به سیاهی اقیانوس و تاریکی شکم ماهی عادت کند.  

                                                                                                                        "الهی آمین"

 ......................... 

پ ن : کم کم برم آماده شم که  تمرین سنگ دارم. 2هفته ای میشه که بجا تمرین غار میریم تمرین سنگ 

هوا هم بس ناجوانمردانه گرم است ... 

... 

بعد نوشت : تو راه برگشت از تمرین سنگ بودم که گوشیم زنگ میخوره . یه پیشنهاد کاری بود. فردا برم ببینم چه پیش خواهد آمد...